Hier is nog een gedichtje, geschreven 22 november 2012.

Je keek me aan 
en ik ging mee.
Voor eeuwig opgesloten
in dat ene moment.
Je vroeg me niets
je was gewoon daar.

Slaap zacht mijn hart.
Ik wou je nog bedanken
voor wat je gedaan hebt.
Voor wat je me verteld hebt
en voor alles wat je me liet voelen 

Je keek me aan
en ik bleef staan.
Bevrijd uit de eeuwigheid
van het moment. 
Je vroeg me niets
je ging gewoon weer weg.